zaterdag 26 juni 2010

Kippenvelmoment

Onze KANJERS zijn binnen. Schouder aan schouder, gevolgd (hoe kan het anders) door Rob in de volg(!)bus. Tien minuten over vier. Onder luid applaus fietsen zij het terrein van Westfalia Separator op. Uit de boxen klinkt: We are the champions. En dat zijn ze: kampioenen, helden, kanjers. Ze hebben aan topsport gedaan. 800 km in vier dagen, over heuvels en bergen, onder een gloeiende zon, elkaar moed ingesproken als het even wat minder ging. Sommige fietsers lijken niet eens moe, anderen hebben toch wel wat pijntjes en weten nog niet of ze er volgend jaar weer bij zullen zijn. Wij weten wel beter..........................
MANNEN BEDANKT !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik ben in Cuijk.
De fietsers rijden net Heijen binnen. Nog 15 km te gaan. De v.t.v.a. wordt daarmee ongeveer 16:15 uur.
Bij Westfalia Separator wordt het al lekker druk.

Ze komen er aan

Het gaat voortvarend. Het eerder v.t.v.a. (lees: verwachte tijdstip van aankomst) wordt toch weer terug bijgesteld naar 16:00 uur. De kanjers hebben er nu alweer 150 km opzitten en fietsen ter hoogte van Arcen. Nog een kleine 35 km te gaan. Met het tempo dat er gefietst wordt, zijn ze voor vier uur terug bij GEA Westfalia Separator Nederland BV in Cuijk.
Terwijl ik Joost aan de telefoon heb, hoor ik veel gelach op de achtergrond. De stemming is net als het weer: geweldig.
Christian Frunder is moe en heeft pijn. Hij zegt nog even dat hij zijn fietscarriere na vandaag definief gaat beƫindigen. Ik geloof er niets van. Het is waarschijnlijk net zo als met de vierdaagse: volgend jaar weer.
Ik vertrek zo naar Cuijk om de fietsers mee binnen te halen. Straks het laatste nieuws ............

Ontbijt vanmorgen

Tijdens het ontbijt vanmorgen




Ook als je hier pijn krijgt, weet je dat je het doet voor geweldige goede doelen


Klaar voor vertrek uit Zweifall: Rob en Sibyl bedankt!



Hot tub gisteren



Na drie zeer inspannende dagen is dit natuurlijk het absolute hoogtepunt
(daar kan de IJzeren bosweg niet tegenop)

Nog 80 km te gaan

Onze fietsers lijken vandaag niet meer moe te kunnen worden. Maar neem van mij aan dat schijn bedriegt. Geloof maar dat de spieren inmiddels gevoelig zijn en dat de ruggen zo nu en dan gestrekt moeten worden omdat ze pijn doen. En dan praten we nog niet eens over het zitvlak.
Maar als je met een gezellige en gemotiveerde groep aan het fietsen bent voor drie geweldige goede doelen, en je bent dan ook nog eens "bijna" thuis, dan kun je alles aan.
De groep is neergestreken in Niederkruechten om een colaaaaaaaa (het blijft jammer dat Edwin er niet bij kan zijn, maar we zien hem zeker vanmiddag) en een cappuccino te drinken. Alles gaat tot nu toe voorspoedig. Nog 80 kilometer te gaan. Ik heb de mannen verzocht om het toch vooral maar rustig aan te doen. Anders komen de niet-fietsers misschien in de problemen met hun planning. Tenslotte heb ik eerder geschreven: aankomst om 16:00 uur.
De fietsers rekenen op dit moment zelf met een aankomsttijd tussen 16:30 en 17:00 uur.

Ook Christian Frunder fietst vandaag

Even voor de duidelijkheid: Christian Frunder, is ook vanmorgen gewoon weer op de fiets gestapt. Respect .......................................

Via de IJzeren Bosweg op weg naar huis

U hoeft zich geen zorgen te maken. Het fietsicoontje geeft als locatie nog steeds Zweifall aan, maar de fietsers zijn vanmorgen om half negen daar weer vertrokken. Hein van Boxel, over wie ik u gisteren berichtte, is vanmorgen met zijn zoon in Zweifall gearriveerd en is nu samen met onze jongens onderweg. Net na elf uur had ik contact met de fietsers. Ze klonken opgewekt en hadden al weer 70 km weggetrapt, inclusief de IJzeren bosweg.
Voor diegenen onder ons die niet elke dag op een racefiets aan het heuvels beklimmen zijn:
De IJzeren Bosweg is de klim vanuit Eys naar de zendmast. Het is een van de lastigste klimmen die Zuid-Limburg rijk is. Hij is 'slechts' 1020 meter lang en heeft een gemiddeld percentage van 8.8%. Hier kun je prima ervaren dat een gemiddelde niet alles zegt. De aanloop van de klim is redelijk te doen maar het maximum komt op 16.7%.
Het is de laatste etappe vandaag en op zo'n laatste echte klim van de dag komen niet alleen de renners naar boven, maar ook het haantjesgedrag in de renners. Carl was als eerste boven, maar was hij al niet uit het zicht, ruim voor de voet van de klim? Of hebben de andere fietsers hem de overwinning gewoon gegund?
Vooruitkijkend, en de heuvels achter zich latend, volgen er na Niederbusch - alwaar de renners zich rond elf uur bevonden- nog ongeveer 115, over het algemeen vlakke, kilometers. De fietsers worden om 16:00 uur in Cuijk verwacht.
De mannen kunnen onderweg nog op hun gemak gaan genieten van een heerlijk bakje cappuccino .................

vrijdag 25 juni 2010

Ja hoor, "thuis" bij Rob en Sibyl in Zweifall

Kun je je nog herinneren hoe lang de mannen gisteren netto op de fiets hebben gezeten? Nee?

Dan zal ik het jullie vertellen: Net als vandaag: 7,5 uur. Een afstand van 185 a 190 km en voor degenen die in wielertermen spreken: 2.635 hoogte meters!! Je moet het maar eens vergelijken met een etappe in de tour de France; het zijn kanjers die jongens van ons.

Het commentaaar van (enkele van) de mannen: Uiteindelijk was het minder zwaar dan gisteren.

Joost moest zich onderweg nog even bewijzen. Hij kon 41 km/h tegen de wind in. Zou hij zijn eigen rijwind bedoelen, bergafwaarts?!

De bananen van Buitenhuis Groenten en Fruit uit Ede gingen er goed in. Zo goed dat Rob onderweg nieuwe heeft moeten kopen.
Je wordt toch wel een beetje vreemd aangekeken als je voor 20 Euro bananen gaat kopen in de plaatselijke Duitse Super. Zeker als je als uitleg geeft dat je een apenfeest hebt. Met Rob zijn beste Duits zal dat wel een Affenfest of een Affenparty hebben geheten. Bijna een broodje aap verhaal.

Carl had er de laatste afdaling nog even zin in. Na Rob met z'n volgwagen, was het Carl die als eerste in Zweifall aankwam.

En een applaus voor Christian Frunder: Hij heeft de laatste 20 km weer meegefietst (extra AA drink in de bus of inspirerende woorden van Rob?).


De ontvangst bij Rob en Sibyl was weer geweldig. Het voelt als thuiskomen.

Een lekker biertje, de hot tub en daarna lekker BBQen. Het leven is goed. Zeker als je weet dat je morgen "uigerust" aan de laatste dag kunt beginnen ............ Rob slaapt vanacht alleen op een kamer.


Morgen ochtend komt Hein van Boxel van stichting Dol&Fijn en Stichting Jaimy met z'n Fiatje 500 naar Zweifall. Hij vindt het leuk om onze jongens te steunen en probeert ze de gehele laatste etappe naar Cuijk te begeleiden. Hein is ook zo'n kanjer die van alles voor zieke kinderen doet.

Kijk gauw eens op http://www.dolenfijn.nl/. Om gezellig in Zweifall mee te ontbijten, vertrekt hij om 05:00 uur uit Arnhem!!


Nog een foto van onderweg: even rusten in Koeningswinter (morgen foto's van de mannen in de hot tub???????)

Het wordt moeilijk

Het is afzien. Nog 60 km te gaan. Koen van Looy, dat wil zeggen de fiets van Koen, heeft een gebroken spaak. Ze zijn nu het wiel aan het vervangen. Aankomst in Zweifall wordt zeker niet voor zeven uur. Beetje een tegenvaller ............ maar de stemming blijft erin.
Het is nog niet zeker of Bauke vanavond naar Zweifall kan gaan. Hij is op dit moment nog aan een machine aan het sleutelen.

16:00 uur Christian Frunder uitgevallen

De vermoeidheid begint zo hier en daar toe te slaan. Zojuist het vervelende bericht gekregen dat Christian Frunder in de bus is gestapt. Hij is, na 126 km vandaag in de hitte, totaal op.
Zojuist contact gehad met Joost Barneveld. Vandaag al weer 105 km achter de kiezen, flink heuvelachtig. Nu nog maar 80 km, waarvanca 30 km relatief vlak, waarbij het tempo rond de 34 km/h ligt. De laatste 50 km naar Zweifall worden weer heuvelachtig. Rond half 7 zal Zweifall worden bereikt.
Begin van de avond wordt Bauke ook naar Zweifall gebracht. Hij heeft de eerste etappe meegefietst en zal de laatste etappe weer van de partij zijn.